23 მაისი, 2018 წელი

თბილისი

თბილისის სააპელაციო სასამართლო
სამოქალაქო საქმეთა პალატა
შემდეგი შემადგენლობით:
მოსამართლე:
ქეთევან მესხიშვილი

აპელანტი-გ. პ.

წარმომადგენელი-ლ. გ.

მოწინააღმდეგემხარე- ს. ჭ.

წარმომადგენელი-ნ. ყ.

გასაჩივრებულიგადაწყვეტილება-თბილისის საქალაქო სასამართლოს სამოქალაქო საქმეთა კოლეგიის 2017 წლის 22 დეკემბრის გადაწყვეტილება

აპელანტის მოთხოვნა - გასაჩივრებული გადაწყვეტილების ნაწილობრივ გაუქმება და სარჩელის დაკმაყოფილებაზე უარის თქმა

დავის საგანი - ხელშეკრულების მოშლა, გადაცემული თანხის პროცენტთან ერთად დაბრუნება, ზიანის ანაზღაურება

1.ს.ჭ.მდაა.ხ.მგ.პსმიმართთბილისისსაქალაქოსასამართლოსმიმართეს.მოსარჩელეებისსასარგებლოდმოპასუხისთვისგადაცემულითანხის1500აშშდოლარის,მიყენებულიზიანის168,75აშშდოლარისადაავტომობილისშეკეთებისხარჯის600ლარისგადახდისდაკისრებამოითხოვეს.

2.მოპასუხემსარჩელი არ ცნო.

3.თბილისის საქალაქო სასამართლოს სამოქალაქო საქმეთა კოლეგიის 2017 წლის 22 დეკემბრის გადაწყვეტილებით მოსარჩელის სასარჩელო მოთხოვნა ნაწილობრივ დაკმაყოფილდა.ა.ხ.სსასარჩელომოთხოვნაგ.პსმიმართთანხისდაკისრებისმოთხოვნისნაწილშიარდაკმაყოფილდა;მოპასუხეგ.პ.სმოსარჩელეს.ჭ.სსასარგებლოდ1500აშშდოლარისგადახდადაეკისრა;ს.ჭ.სსასარჩელომოთხოვნამიუღებელიშემოსავლისადაავტომანქანისშეკეთებისხარჯისდაკისრებისმოთხოვნისნაწილშიარდაკმაყოფილდა;მოპასუხეგ.პ.სმოსარჩელეს.ჭ.სსასარგებლოდმოსარჩელისმიერსარჩელზედასარჩელისუზრუნველყოფისშესახებგანცხადებაზეწინასწარგადახდილისახელმწიფობაჟისსანაცვლოდ168,09ლარისგადახდადაეკისრა.

4. აღნიშნულიგადაწყვეტილება გ.პ.მსააპელაციო წესით გაასაჩივრა,გასაჩივრებულიგადაწყვეტილებისნაწილობრივ გაუქმება და ახალი გადაწყვეტილების მიღებით სარჩელის დაკმაყოფილებაზე უარის თქმა მოითხოვა.

სააპელაციო პალატა დადგენილადმიიჩნევსსაქმისგადაწყვეტისათვისმნიშვნელობისმქონეშემდეგფაქტობრივგარემოებებს:

5. 2016წლის02ნოემბერსს.ჭ.სადაგ.პ.სშორისავტომანქანისგაცვლისთაობაზეზეპირიხელშეკრულებადაიდო.გ.პ.ს„Mercedes-ის“მარკისავტომანქანისადა1500აშშდოლარისსანაცვლოდს.ჭ.სკუთვნილი„BMW-ს“მარკისავტომანქანაგადაეცა(მხარეთაახსნა-განმარტება,ს.ფ.52).

6.მოპასუხეგ.პ.სკუთვნილ„BMW-ს“მარკისავტოსატრანსპორტოსაშუალებაზე2016წლის22სექტემბრიდანდღემდეგირავნობისუფლებაარეგისტრირებული(ს.ფ.21).

7.2016წლის02ნოემბერსგაცვლისხელშეკრულებისდადებისდროს,ს.ჭ.სათვისცნობილიიყო,რომგ.პ.სკუთვნილიავტოსატრანსპორტოსაშუალებაგირავნობითიყოდატვირთული(მხარეთაახსნა-განმარტება).

8.მოპასუხეგ.პ.მა2016წლის02ნოემბრისგაცვლისხელშეკრულებისსაფუძველზე,მისთვისგადაცემული„Mercedes-ის“მარკისავტოსატრანსპორტოსაშუალებამოსარჩელეს.ჭ.სდაუბრუნა,ხოლოს.ჭ.მმოპასუხეს„BMW-ს “მარკისავტოსატრანსპორტოსაშუალებაგადასცა(მხარეთაახსნა-განმარტება).

9.სააპელაციოსასამართლოდადგენილადმიიჩნევსგარემოებასმასზედ,რომმხარეთაშორის2016წლის2ნოემბერსდადებულიზეპირიგაცვლისხელშეკრულებაარშემწყდარა.განსახილველიდავისთვისსწორისამართლებრივიკვალიფიკაციისმინიჭებისადამართებულისამართლებრივიშედეგისდადგომისთვისუმნიშვნელოვანესიაიმფაქტისდადგენა,თუმხარეებსერთმანეთთანრასამართლებრივიურთიერთობააკავშირებდათ.შესაბამისად,ერთმანეთისგანუნდაგაიმიჯნოსმხარეთამიერხელშეკრულებისშეწყვეტის,ხელშეკრულებიდანგასვლისადაახალიხელშეკრულებისდადებასთანდაკავშირებულისამართლებრივიშედეგები.

ხელშეკრულებიდანგასვლის(ხელშეკრულებაზეუარისთქმა)სამართლებრივინსტიტუტსადახელშეკრულებისშეწყვეტასშორის, შედეგობრივი თვალსაზრისით,პრინციპულიგანსხვავებაა,კერძოდ,ხელშეკრულებიდანგასვლისშემთხვევაში,მხარეებიხელშეკრულებისდადებამდეარსებულმდგომარეობასუბრუნდებიან,ხოლოხელშეკრულებისშეწყვეტისშემთხვევაში,ხელშეკრულებისშეწყვეტამდეგანხორციელებულიშესრულებადამისიშედეგებიძალაშირჩება.იმშემთხვევაშიკი,თუმხარეებიმათშორისდადებულიხელშეკრულებისმიღმაახალპირობებზეთანხმდებიან,მათშორისახალისამართლებრივიურთიერთობა იწყება,შესაბამისად,სამართლებრივადმათშორისწარსულშიდადებულიგარიგებარელევანტურიარარის.

10.აღნიშნულთანმიმართებით,სასამართლომიუთითებს,რომყოველკონკრეტულშემთხვევაშიიმისათვის,რათამხარისთვისსასურველისამართლებრივიშედეგიდადგეს,აუცილებელია,სამართლისნორმისყველაისელემენტიარსებობდეს,რომელიცნორმისდისპოზიციითააგანსაზღვრული.განსახილველშემთხვევაშიმოსარჩელეზეპირიგაცვლისხელშეკრულებისსაფუძველზემოპასუხისთვისგადაცემულითანხისუკანდაბრუნებასხელშეკრულებისშეწყვეტისმოტივითითხოვდადაგადაცემულინივთისუფლებრივდანივთობრივნაკლზეაპელირებდა.შესაბამისად,ასეთპირობებშიხელშეკრულებისშეწყვეტისთვისსამოქალაქოკოდექსის494-ედა487-ემუხლითგანსაზღვრულიწინაპირობებიუნდადადასტურებულიყო.

საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის 521-ე მუხლის პირველი ნაწილის შესაბამისად, გაცვლის ხელშეკრულებით მხარეებს ეკისრებათ ქონებაზე საკუთრების უფლების ურთიერთგადაცემა. ამავე მუხლის მე-2 ნაწილის მიხედვით, გაცვლის ხელშეკრულების ყოველი მხარე ითვლება იმ ქონების გამყიდველად, რასაც ცვლის, და იმის მყიდველად, რასაც სანაცვლოდ იღებს.

საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის 522-ე მუხლისთანახმად, თუ გასაცვლელი ქონება არატოლფასოვანია, მხარეთა შეთანხმებით, ქონების ნაწილი შეიძლება ანაზღაურდეს ფულით.

საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის 523-ე მუხლის შესაბამისად, გაცვლის ხელშეკრულების მიმართ გამოიყენება ნასყიდობის შესაბამისი წესები.

საქართველოსსამოქალაქოკოდექსისკოდექსის487-ემუხლისმიხედვით,გამყიდველმამყიდველსუნდაგადასცესნივთობრივიდაუფლებრივინაკლისაგანთავისუფალინივთი.აღნიშნულიმოტივითხელშეკრულებისშეწყვეტისთვისაუცილებელიანივთისნაკლიხელშეკრულებისდადებისასარსებობდესდამხარისთვისმისიარსებობაუცნობიიყოს.პირველიინსტანციისსასამართლომდაადგინადამხარესსადავოდარგაუხდია,რომსაქმეშიარსებულიმასალებითნივთობრივინაკლიარდგინდებოდა,შესაბამისად,აღნიშნულსამართლებრივდასკვნასსააპელაციოსასამართლოსთვისსავალდებულოძალააქვს.რაცშეეხებანივთისუფლებრივნაკლს,სამოქალაქოკოდექსის489-ემუხლისშესაბამისად,ნივთიუფლებრივადუნაკლოა,თუმესამეპირსარშეუძლიაგანუცხადოსმყიდველსპრეტენზიათავისიუფლებებისგამო.მართალიაგანსახილველშემთხვევაშინივთისუფლებრივინაკლისახეზეა,თუმცა,დადგენილია,რომმოსარჩელემაღნიშნულინაკლისშესახებხელშეკრულებისდადებისდროსიცოდა.

ყოველივეზემოაღნიშნულისმხედველობაშიმიღებითდაიმობიექტურირეალობისგათვალისწინებით,რომმხარეებმაერთმანეთსგადაცემულიავტომანქანებიერთმანეთსდაუბრუნეს,სააპელაციოსასამართლომიიჩნევს,რომსამოქალაქოკოდექსის352-ედა405-ემუხლებისდანაწესიდანგამომდინარეარარსებობსნორმათადისპოზიციითგანმტკიცებულიისსამართლებრივიწინამძღვრები,რომელთაარსებობაცმხარეს2016წლის02ნოემბრისგაცვლისხელშეკრულებისმოშლაზეუფლებამოსილპირადაქცევდა.საქალაქოსასამართლომსწორისამართლებრივიშეფასებამისცადამართებულადდაადგინაფაქტიმასზედ,რომმხარეთაშორისდადებულიზეპირი (გაცვლის)ხელშეკრულებაარშეწყვეტილა.

11.სააპელაციოსასამართლოდადგენილადმიიჩნევსფაქტობრივგარემოებასმასზედ,რომმხარეებსშორის,თანხისდაბრუნებისპირობით, 2016 წლის 2 ნოემბრის შემდეგმოძრავინივთისგაცვლისშესახებახალიშეთანხმებადაიდო, რომლის მიხედვითაც, მხარეები 2016 წლის 2 ნოემბრამდე არსებული მდგომარეობის აღდგენაზე, კერძოდ, მანქანათა კვლავ ურთიერთგაცვლასა და თანხის უკან დაბრუნებაზე შეთანხმდნენ.თუმცა,აღნიშნულიშეთანხმებაარახელშეკრულებიდანგასვლისადაპირვანდელიმდგომარეობისაღდგენისსამართლებრივშედეგსწარმოადგენს,არამედმხარეთაშორისმიღწეულახალშეთანხმებას,დაებრუნებინათის,რაცგაცვლისშედეგადმიიღეს.საქართველოსსამოქალაქოკოდექსის50-ემუხლისთანახმად,გარიგებაარისცალმხრივი,ორმხრივიანმრავალმხრივინებისგამოვლენა,რომელიცმიმართულიასამართლებრივიურთიერთობისწარმოშობის,შეცვლისანშეწყვეტისკენ.ამავეკოდექსის327-ემუხლისმიხედვით,ხელშეკრულებადადებულადითვლება,თუმხარეებიმისყველაარსებითპირობაზეშეთანხმდნენსაამისოდგათვალისწინებულიფორმით.არსებითადჩაითვლებახელშეკრულებისისპირობები,რომლებზედაცერთ-ერთიმხარისმოთხოვნითმიღწეულუნდაიქნესშეთანხმება,ანდარომლებიცასეთადმიჩნეულიაკანონისმიერ.მოცემულშემთხვევაში,ხელშეკრულებისარსებითპირობასმანქანებისგაცვლადა1500აშშდოლარისგადაცემაწარმოადგენს.შესაბამისად,იმისათვის,რათამხარეთაშორისხელშეკრულებისდადებადადასტურდეს,აუცილებელიაამორიპირობისშესახებშეთანხმებისარსებობადადგინდეს.

ხელშეკრულებამხარეთაშეთანხმებისშედეგია,რომელიცმხარეთათანმხვედრინებისგამოვლენასგულისხმობს,იგიერთიდაიმავესამართლებრივიმიზნისმიღწევისკენაამიმართული.ხელშეკრულებისდადებისკლასიკურიმოდელიერთიმხარისმიერგამოთქმულიოფერტის(შეთავაზების)აქცეპტირებაა(თანხმობა).მხარეთაშორისდადებულიგარიგებამათშორისმოლაპარაკებებისშედეგადმიღწეულიკონსენსუსისშედეგია.როგორცწესი,ხელშეკრულებისგაფორმებასმხარეთაშორისწინარესახელშეკრულებოურთიერთობებიუძღვისწინ,რადროსაცმხარეებიმოპალარაკებისგზითპოზიციებისდაახლოებასცდილობენ.მხარეთამოლაპარაკებისწარმოებისეტაპისადახელშეკრულებისდადებისფაქტისგამიჯვნასმნიშვნელოვანისამართლებრივიშედეგიაქვსიმდენად,რამდენადაცმოლაპარაკების(წინარესახელშეკრულებოურთიერთობებში)დროსმხარეებსპასუხისმგებლობამხოლოდიმშემთხვევაშიეკისრებათ,თუხელშეკრულებისდასადებად,რომელიმემხარემხარჯიგასწიადახელშეკრულებარომელიმემხარისბრალეულიმოქმედებისშედეგადარდაიდო(სამოქალაქოკოდექსის317-ემუხლი).ყველასხვაშემთხვევაშიწინარესახელშეკრულებომოლაპარაკებებიმხარეებისთვისვალდებულებისდაკისრებისსაფუძველიარხდება.

12.სააპელაციოსასამართლოსმიაჩნია,რომსამართლებრივითვალსაზრისით2016წლის13ნოემბრისმიმოწერაწინარესახელშეკრულებოურთიერთობისფარგლებშიწარმოებულიმოლაპარაკებაა,ხოლო29დეკემბრისმიმოწერამხარეთასაბოლოოდმიღწეულშეთანხმებასწარმოადგენს.აღნიშნულთანმიმართებითსასამართლოყურადღებასმიაპყრობსსაქმეშიარსებულ2016წლის13ნოემბრისადა2016წლის29დეკემბრისმხარეთამიმოწერას(ს.ფ.24,52,53).13ნოემბრისმიმოწერაშიმხარეებისაუბრობენავტომანქანისერთი-ერთშიგაცვლაზე,რადროსაცს.ჭ.მზაობასაცხადებს,აპელანტისთვისგადაცემული1500აშშდოლარისდაბრუნებისგარეშეგაუცვალოსმასავტომობილი.თუმცა,მოგვიანებით,29დეკემბერსმოსარჩელემხარეთაშორისარსებულივალისდაბრუნებისშესახებმოლაპარაკებასადაგადახდისპერიოდულობისშესახებშეთანხმებასახსენებს,რაცადასტურებსიმას,რომს.ჭ.სმიერ13ნოემბრისშემდეგმოდიფიცირებულშეთავაზებას(ოფერტს)ჰქონდაადგილი,რომელსაცმოპასუხედაეთანხმა(აქცეპტი),შესაბამისადდგინდება,რომმხარეებმახელშეკრულებისარსებითპირობებზეშეთანხმებასმიაღწიეს.წინააღმდეგშემთხვევაში29დეკემბრისმიმოწერისასგ.პ.უარყოფდათანხისგადაცემისშესახებშეთანხმებასდაიმკონკრეტულდროსთანხისუქონლობაზესაუბარსარდაიწყებდა.

13.საწინააღმდეგომტკიცებავერიქნებამხედველობაშიმიღებული,რადგანსამოქალაქოკოდექსის52-ემუხლისთანახმად,ნებისგამოვლენისგანმარტებისასნებაუნდადადგინდესგონივრულიგანსჯისშედეგადდაარამარტოოდენგამოთქმისსიტყვასიტყვითიაზრიდან.ნებისგონივრულიგანსჯაგულისხმობსმხარეთაიმგვარინებისდადგენას,რომელსაცანალოგიურსიტუაციაშიმყოფიობიექტურიპირი,მსგავსიფაქტობრივიგარემოებებისარსებობისას,მსგავსანიდენტურგადაწყვეტილებასმიიღებდა.2016წლის2ნოემბერსმხარეთაშორისავტომანქანებისგაცვლისშესახებშეთანხმებისასმხარეებიშეთანხმდნენ,რომმოსარჩელესმოპასუხისთვისსაკუთარავტომანქანასთანერთად1500აშშდოლარიუნდაგადაეცა,რომელიცგასაცვლელნივთებსშორისფასთასხვაობისდაბალანსებასემსახურებოდა.იმპირობებში,როდესაცგარიგებისდადებიდანერთითვისშემდეგ,მხარეებიიდენტურიგარიგებისდადებაზეთანხმდებიანდამოსარჩელეაპელანტსსწორედიმმანქანასუბრუნებსუკან,რომლისთვისაცმანდამატებით,სადავოთანხაგადაიხადა,ნებისგონივრულგანსჯას,მოკლებულიიქნებოდათანხისდაბრუნებაზეუარისთქმა.სასამართლოსაღნიშნულმოსაზრებასისგარემოებაცამყარებს,რომწინარესახელშეკრულებოურთიერთობებისდასკვნითეტაპზე2016წლის29დეკემბერსმხარეებიუკვესაუბრობენთანხისუკანდაბრუნებაზედადასაბრუნებლადგანსაზღვრულდროზე.აღნიშნულთანმიმართებითასევე,მნიშვნელოვანია,პირველიინსტანციისსასამართლოსსხდომაზემოწმისსახითდაკითხულიმოწმედოლმაზაშვილისჩვენებაც,რომელმაცდაადასტურა,რომმხარეებიმანქანებისადაგ.პ.სმიერმიღებულითანხისუკანდაბრუნებაზეშეთანხმდნენ.ყოველივეზემოაღნიშნულისშესაბამისად,სააპელაციოპალატამოკლებულიაშესაძლებლობას,გაიზიაროსაპელანტისმტკიცებადამხოლოდ2016წლის11ნოემბრისმიმოწერითიხელმძღვანელოს,ვინაიდანსაქმისმასალებშიარსებობსუფროგვიანდელი2016წლის29დეკემბრისმიმოწერა,რომლისსხვამტკიცებულებებთან,მათშორის.მოწმეთაჩვენებებთან,შეჯერებისადაგონივრულიგანსჯისშედეგადდგინდება,რომმხარეებისადავოთანხისუკანდაბრუნებაზეშეთანხმდნენ.

14. სააპელაციოპალატა დადგენილად მიიჩნევს ფაქტობრივ გარემოებას მასზედ, რომ გ. პ.-ს ს. ჭ.ს მიმართ 1500 აშშ დოლარის გადახდის ვალდებულება გააჩნია.საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის 316-ე მუხლის პირველი ნაწილით, ვალდებულებისძალითკრედიტორიუფლებამოსილიამოვალესრაიმემოქმედებისშესრულებამოსთხოვოს.შესრულებაშეიძლებაგამოიხატოსმოქმედებისაგანთავისშეკავებაშიც.

საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის 317-ე მუხლის პირველი ნაწილის თანახმად, ვალდებულების წარმოშობისათვის აუცილებელია მონაწილეთა შორის ხელშეკრულება, გარდა იმ შემთხვევებისა, როცა ვალდებულება წარმოიშობა ზიანის მიყენების (დელიქტის), უსაფუძვლო გამდიდრების ან კანონით გათვალისწინებული სხვა საფუძვლებიდან.

საქართველოსსამოქალაქოკოდექსის361-ემუხლისმეორენაწილისთანახმად,ვალდებულებაუნდაშესრულდესჯეროვნად,კეთილსინდისიერად,დათქმულდროსადაადგილას.

ამავეკოდექსისმე-400მუხლისთანახმად,მოვალისმიერვალდებულებისშესრულებისვადაგადაცილებულადითვლება,თუშესრულებისათვისდადგენილდროშივალდებულებაარშესრულდა.

ვალდებულებისშესრულებისცნებაგულისხმობსარამხოლოდშესრულებისაკენმიმართულმოქმედებას,არამედშესრულებისშედეგს.ქმედებაშესრულებულადრომჩაითვალოსაუცილებელიამოვალემშესრულებაზუსტადისეგანახორციელოს,როგორცამაზემხარეებიიყვნენშეთანხმებულნი.

განსახილველშემთხვევაშისააპელაციოპალატამდაადგინა,რომმხარეთაშორისახალიხელშეკრულებადაიდო,რომლითაცმხარეთაშორისნივთებისუკანდაბრუნებასთანერთადგადაცემულითანხისდაბრუნებაცშეთანხმდა(განჩინებისმე-13პუნქტი).ამასთანავე,სადავოდარარისგამხდარი,რომაპელანტსმოსარჩელისთვისსადავოთანხაარგადაუხდია,უფრომეტიც,განსახილველიდავისსაგანსაპელანტისთვისაღნიშნულითანხისდაკისრებისმოთხოვნაწარმოადგენს.შესაბამისად,სააპელაციოპალატამიიჩნევს,რომგ.პ.სმოსარჩელეს.ჭ.სთვის1500აშშდოლარისდაბრუნებისვალდებულებაგააჩნია.

15.სამოქალაქოპროცესშიმხარეთაშორისმტკიცებისტვირთისობიექტურიდასამართლიანიგანაწილებისპრინციპიარსებობს.სამოქალაქოსაპროცესოკოდექსის102-ემუხლისთანახმად,თითოეულმამხარემუნდადაამტკიცოსგარემოებანი,რომლებზეციგიამყარებსთავისმოთხოვნებსადაშესაგებელს.ამგარემოებათადამტკიცებაშეიძლებათვითმხარეთაახსნა-განმარტებით,მოწმეთაჩვენებით,წერილობითითუნივთიერიმტკიცებულებებით.საქმისგარემოებები,რომლებიცკანონისთანახმადუნდადადასტურდესგარკვეულისახისმტკიცებულებებით,არშეიძლება,დადასტურდესსხვასახისმტკიცებულებებით.ამდენად,საპროცესონორმაგანსაზღვრავსიმმტკიცებულებათანუსხას,რომლებიცმხარეებსშეუძლიათ,თავიანთიმოთხოვნებისდასადასტურებლადგამოიყენონ.ჩამოთვლილმტკიცებულებათაგანარცერთსარაქვსუპირატესიიურიდიულიმნიშვნელობა.სასამართლოაფასებსმტკიცებულებებსთავისიშინაგანირწმენით,რომელიცუნდაემყარებოდესმათსრულდაობიექტურგანხილვას,შედეგად,სასამართლოსგამოაქვსდასკვნასაქმისათვისმნიშვნელობისმქონეგარემოებებისარსებობისანარარსებობისშესახებ,თანახმადსამოქალაქოსაპროცესოკოდექსის105-ემუხლისა.

გარდაიმშემთხვევისა,როდესაცკანონიმტკიცებისტვირთისგადანაწილებისსპეციალურწესსითვალისწინებს(მაგ.შრომითსამართლებრივიდავები)მტკიცებისტვირთისგადანაწილებისზოგადიწესიმოქმედებს,რომლისთანახმად,თითოეულმამხარემისგარემოებებიუნდადაამტკიცოს,რომლებზეციგითავისმოთხოვნასამყარებს.არშეიძლებამხარესისეთიგარემოებისმტკიცებისტვირთიდაეკისროს,რომლის ზიდვაცმისთვისობიექტურადშეუძლებელია.

განსახილველშემთხვევაშიმოსარჩელემოპასუხისმიმართხელშეკრულებიდანგამომდინარეთანხისდაკისრებასმოითხოვს,შესაბამისად,მასასეთივალდებულებისარსებობისმტკიცებისვალდებულებაგააჩნდა.მოსარჩელემწარმოადგინამხარეთაშორისარსებულიმიმოწერისდამადასტურებელიმტკიცებულებები,ასევესხდომაზემოიწვიამოწმეები,რომელთაცდაადასტურესმხარეთაშორისსადავოთანხისდაბრუნებისშესახებშეთანხმებისარსებობა.რაცშეეხებამოპასუხეს,რადგანგანსახილველშემთხვევაშიიგისადავოდხდისსწორედთანხისდაბრუნებისშესახებშეთანხმებისარსებობას,მისმტკიცებისსაგანშიშემავალგარემოებასმოსარჩელისმიერწარდგენილიმტკიცებულებებისადაახსნა-განმარტებებისგაბათილებადასაწინააღმდეგოსმტკიცებაწარმოადგენს.განსახილველშემთხვევაშიაპელანტიშემოიფარგლაიმფაქტისმითითებით,რომსასამართლოსმხარეთაშორისდადებულიშეთანხმებისშინაარსი2016წლის11ნოემბრისმიმოწერითუნდაგანესაზღვრადაუფროგვიანდელიმიმოწერამხედველობაშიარუნდამიეღო,რაცრათქმაუნდა,სამოქალაქოკანონმდებლობითგანსაზღვრულიმტკიცებისტვირთისსტანდარტისსათანადოდაძლევადვერმიიჩნევა.

16.განსახილველდავაშიაპელანტისმიერსადავოდააგამხდარიპირველიინსტანციისსასამართლოსმიერგადაწყვეტილებისსამართლებრივსაფუძვლადსარჩელისგანგანსხვავებულისამართლებრივინორმებისგამოყენება.აღნიშნულქმედებასაპელანტისასამართლოსმხრიდანშეჯიბრებითობისპრინციპისდარღვევასადამხარეთაუფლებებისდარღვევასუკავშირებს,რასაცსააპელაციოსასამართლოვერგაიზიარებს.უპირველესადუნდააღინიშნოს,რომსასამართლო,საქმეზედადგენილიფაქტობრივიგარემოებებისშეფასებით,ადგენსთურასამართლებრივიურთიერთობაარსებობსმხარეთაშორისდაამურთიერთობისმარეგულირებელისამართლებრივინორმებისსაფუძველზეაკმაყოფილებსანარაკმაყოფილებსსარჩელს.მხარეთაშორისარსებულიურთიერთობისშეფასებასასამართლოსკომპეტენციაშიშედისდამხარისმიერარასწორისაფუძვლისმითითება,სარჩელისდაკმაყოფილებაზეუარისთქმისერთადერთისაფუძველიარშეიძლებაგახდეს.აღნიშნულსსამოქალაქოსაპროცესოკოდექსის178-ედა185-ემუხლებისშინაარსიცადასტურებს,რომელთაანალიზიცცხადყოფს,რომსაპროცესოკანონმდებლობამხარესარავალდებულებსმიუთითოსდავისსამართლებრივისაფუძველი.აღნიშნულიარწარმოადგენსხარვეზისდადგენისსაფუძველს,რაცმეტყველებსიმაზე,რომსამართლებრივისაფუძველისასამართლომდაარამხარემუნდაგანსაზღვროს.მხოლოდმხარისმითითება,რომმეორემხარესაქვსმისივალიდაითხოვსამთანხისდაბრუნებასსაკმარისიაიმისათვის,რომსასამართლომსაქმეშიარსებულიმტკიცებულებებისშესაბამისადგანსაზღვროსდამხარეთაშორისარსებულურთიერთობასსამართლებრივიშეფასებამისცეს.

17.საქართველოსსამოქალაქოსაპროცესოკოდექსის377-ემუხლისპირველინაწილისთანახმად,სააპელაციოსასამართლოამოწმებსგადაწყვეტილებასსააპელაციოსაჩივრისფარგლებშიფაქტობრივიდასამართლებრივითვალსაზრისით.ამავემუხლისმეორენაწილისშესაბამისად,სამართლებრივითვალსაზრისითშემოწმებისასსასამართლოხელმძღვანელობს393-ედა394-ემუხლებისმოთხოვნებით.

სამოქალაქოსაპროცესოკოდექსის386-ემუხლისშესაბამისად,თუსააპელაციოსაჩივარიდასაშვებიადასაქმეპირველიინსტანციისსასამართლოსარუბრუნდება,სააპელაციოსასამართლოთვითონიღებსგადაწყვეტილებასსაქმეზე.იგითავისიგანჩინებითუარსამბობსსააპელაციოსაჩივრისდაკმაყოფილებაზეანგასაჩივრებულიგადაწყვეტილებისშეცვლითიღებსახალგადაწყვეტილებას.

სამოქალაქოსაპროცესოკოდექსის390-ემუხლისსაფუძველზესააპელაციოსასამართლოსგადაწყვეტილება,რომლითაცსაქმეხელმეორედარწყდებაარსებითად,მიიღებაგანჩინებისფორმით.განჩინებასამოტივაციონაწილისნაცვლადუნდაშეიცავდესმოკლედასაბუთებასგასაჩივრებულიგადაწყვეტილებისგაუქმებისანუცვლელადდატოვებისშესახებ.

18.საქართველოსსამოქალაქოსაპროცესოკოდექსის55-ემუხლისპირველინაწილისშესაბამისად,სასამართლოსმიერსაქმისგანხილვასთანდაკავშირებითგაწეულიხარჯებიდასახელმწიფობაჟი,რომელთაგადახდისაგანგანთავისუფლებულიიყომოსარჩელე,გადახდებამოპასუხესბიუჯეტისშემოსავლისსასარგებლოდ,მოთხოვნათაიმნაწილისპროპორციულად,რომელიცდაკმაყოფილებულია.ამავემუხლისმე-2ნაწილისმიხედვით,სარჩელზეუარისთქმისასსასამართლოსმიერგაწეულიხარჯები მოსარჩელესსახელმწიფობიუჯეტისსასარგებლოდგადახდება.სასამართლოგანმარტავს,რომსაქართველოსსამოქალაქოსაპროცესოკოდექსის55-ემუხლისპირველინაწილითგათვალისწინებულსარჩელზეუარისთქმაშიასევესარჩელისდაკმაყოფილებაზეუარისთქმაც იგულისხმება.შესაბამისად,აპელანტისმიერგადახდილისახელმწიფობაჟისახელმწიფობიუჯეტშიუნდადარჩეს.

სააპელაციოპალატამიხელმძღვანელასაქართველოსსამოქალაქოსაპროცესოკოდექსის386-ე,389-ე,390-ე,55-ემუხლებით,და

დაადგინა

1.გ. პ.-ს სააპელაციოსაჩივარი არდაკმაყოფილდეს;

2. უცვლელად დარჩეს თბილისის საქალაქო სასამართლოს 2017 წლის 22 დეკემბრის გადაწყვეტილება;

3. გ. პ.ს მიერგადახდილიბაჟი დარჩესსახელმწიფობიუჯეტში;

4. გადაწყვეტილებაშეიძლებაგასაჩივრდესსაქართველოსუზენაესსასამართლოშიმისისარეზოლუციონაწილისმე-5პუნქტითგათვალისწინებულიწესებისდაცვითდასაბუთებულიგადაწყვეტილებისასლისჩაბარებიდან21 დღისვადაშითბილისისსააპელაციოსასამართლოსსამოქალაქოსაქმეთაპალატაშისაკასაციოსაჩივრისწარდგენისგზით;

5. გადაწყვეტილებისგასაჩივრებისმსურველიმხარე,თუისესწრებაგადაწყვეტილებისგამოცხადებასანმისთვისცნობილიაგადაწყვეტილებისგამოცხადებისთარიღი,ვალდებულია,გადაწყვეტილებისსარეზოლუციონაწილისგამოცხადებიდანარაუადრეს20დაარაუგვიანეს30დღისა,გამოცხადდესთბილისისსააპელაციოსასამართლოშიდაჩაიბაროსგადაწყვეტილებისასლი.წინააღმდეგშემთხვევაშიგასაჩივრებისვადისათვლადაიწყებაგადაწყვეტილებისგამოცხადებიდან30-ედღეს.ამვადისგაგრძელებადააღდგენადაუშვებელია.




უკან დაბრუნება